Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1687

"เย่เทียนหมิงพูดเรียบๆ

"ได้ครับ ผมจะไปตอนนี้เลย อาจารย์เย่ คุณเป็นเหมือนพ่อแม่คนที่สองของพวกเราชาวหมู่บ้านคุนหลง" หนิวเอ้อร์ตั๋นดีใจที่ได้งานใหม่ ลืมเรื่องเหมืองถ่านหินไปหมดสิ้น

ตาของหลี่ต้าโหย่วเป็นประกายวาววับ เขาตื่นเต้นถูมือพลางพูดว่า "อาจารย์เย่ คุณ...คุณจะรับผมเข้าทำงานที่ฟาร์มหมูของคุณได้ไหมค...