Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1590

หวังเถียจู่ไม่ได้โกรธเลย เขายิ้มขมขื่นพลางกล่าวว่า "คนในหมู่บ้านของเรากลัวความจนแต่ไม่กลัวตาย แม้พวกเขาจะตาย พวกเขาก็ยังสามารถรับเงินชดเชยจากเจ้าของเหมืองถ่านหินได้ อย่างน้อยก็ทำให้ภรรยาและลูกๆ ของพวกเขาไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารการกิน ผู้ใหญ่บ้านเย่ อย่าพูดอะไรอีกเลย ทุกอย่างได้ตัดสินใจแล้ว ปล่อยให้พว...