Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1247

"พูดแล้วก็อุ้มเจินขึ้นมา แล้ววางเธอลงบนเก้าอี้อีกตัวหนึ่ง

เจินไม่ยอมปล่อยโดยโอบกอดไหล่ของเขาไว้ ริมฝีปากแดงระเรื่อยังเม้มแน่นไม่ยอมปล่อย "อาจารย์เย่ ตอนนี้ไม่มีใครอยู่แล้ว คุณกลัวอะไรล่ะ วันนั้นคุณยังทำกับฉัน..." พูดได้ครึ่งประโยค ใบหน้าของเจินก็แดงเรื่อด้วยความอาย ไม่กล้าพูดต่อ

"ที่นี่คือบ่อกุ้ง มี...