Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1015

ตู้อวี่เฟินนั่งยองๆ ร้องไห้สะอึกสะอื้นเบาๆ อยู่ที่มุมห้อง ดวงตาแดงก่ำ ท่าทางน่าสงสารจนทำให้ใครๆ ก็รู้สึกเจ็บปวดไปกับเธอ

เย่เทียนหมิงเดินเข้าไปหา โอบพี่อวี่เฟินเบาๆ

พี่อวี่เฟินกอดเอวเขาแน่น ร่างกายที่แข็งแรงกว้างขวางทำให้ความกลัวในใจเธอหายไปเกือบครึ่ง

ถ้าที่บ้านมีผู้ชายแบบเย่เทียนหมิง เธอคงไม่ถูกร...