Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1892

"ฮั่นเฉี่ยวเฉี่ยว ชูเฟยเขาไม่ได้ตั้งใจจะทำแบบนี้หรอก แค่..." โจวฉีมองสีหน้าของฮั่นเฉี่ยวเฉี่ยว แล้วก็พูดต่อไม่ออก ได้แต่ถอนหายใจเบาๆ แล้วเดินไปข้างๆ ชูเฟย "ที่รัก เรากลับกันเถอะนะ?"

"ก็ดีเหมือนกัน!" ชูเฟยกวาดตามองไปรอบๆ ห้องนั่งเล่นที่รกรุงรังนี้ แล้วสังเกตสีหน้าของทุกคนรอบข้าง "ดูเหมือนคืนนี้ผมคงไ...