Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 67

ลินจุ้นซุกหน้าลงในผ้าห่ม งัวเงียอยู่สักพักก็หลับไปจริงๆ

หนึ่งชั่วโมงต่อมานาฬิกาปลุกของเสินจื้อฉือก็ดังขึ้น เสินจื้อฉือลุกขึ้นนั่งและตบเบาๆ ที่ตัวเขา "ตื่นได้แล้ว"

ลินจุ้นตื่นแล้ว แต่ไม่อยากลืมตา แค่นอนอยู่ยังทรมานขนาดนี้ เขาไม่อาจจินตนาการได้ว่าการลุกขึ้นนั่งจะเป็นอย่างไร

เขาพูดโดยที่ยังหลับตาอยู...