Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 46

เซินจือฉือปล่อยให้เขาคุกเข่า และเมื่อเห็นเขากำลังจ้องมองตนเองอย่างกังวล เธอจึงมองเขาอย่างมีความหมายแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

"ฮัลโหล? ไม่ให้อาหารเดลิเวอรี่เข้ามาเหรอ? ได้ค่ะ ฉันจะลงไปรับเอง"

หลินจวินรู้สึกโล่งอกแต่ก็มีความสุขเล็กน้อย ที่เขาคุกเข่าไม่ถึงหนึ่งนาทีก็มีอาหารมาถึงแล้ว

เขาถึงกับคิดว่าเซิน...