Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 368

ฉันจำไม่ค่อยได้ว่าเล่นอะไรให้เธอฟัง หลังจากเล่นเสร็จ ฉันบอกเธอว่า "คุณยายซู ผมต้องไปเรียนมหาวิทยาลัยต่างเมืองแล้ว ต่อไปคงมาได้แค่ตอนปีใหม่"

คุณยายซูยังคงยิ้มพร้อมพยักหน้า "ดีจ้ะ เสี่ยวเซินโตแล้ว"

ฉันอยากปลอบเธอสักหน่อย แต่ก็รู้สึกว่าความสัมพันธ์ที่พบกันแค่ปีละไม่กี่ครั้งคงไม่มีอะไรให้พูดมาก ฉันจึง...