Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 347

หลินจุ้นอ้อนวอนและเอาใจอยู่ข้างๆ เป็นเวลานาน เมื่อเห็นว่าไม่มีความหวังจริงๆ เขาจึงต้องจัดการตัวเองที่เท้าของเซินจื่อซือ เขาช่วยตัวเองไปด้วยมองเซินจื่อซือไปด้วย แต่เซินจื่อซือก็กินข้าวของตัวเองต่อไปโดยแทบไม่มองเขา ราวกับว่าเขาเป็นสัตว์ที่ไร้ยางอายที่เกิดอารมณ์ขณะที่เจ้านายกำลังกินข้าว

หลังจากที่เขาเ...