Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 298

เซินจื้อซือผมกึ่งแห้ง ดูเหนื่อยล้าเล็กน้อย หรี่ตามองหลินจุนอยู่ครู่หนึ่ง

หลินจุนกลืนน้ำลาย ไม่รู้ทำไม แต่ในใจเขารู้สึกถึงความกดดันที่ผุดขึ้นมา เขาก้มหน้า โน้มตัวลง แล้วเรียกอย่างหวาดกลัวว่า "นายท่าน"

เซินจื้อซือหัวเราะในลำคอ เดินผ่านหลินจุนไป แล้วนั่งขัดสมาธิบนเตียง

หลินจุนรีบหันตัวไปทางเขา อยากจ...