Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 28

ลินจวิ่นดูเหมือนจะซาบซึ้งมาก เขากล่าวขอบคุณหลายครั้ง แล้วคลานเข้าไปในอ้อมกอดของอีกฝ่าย ไม่รู้ว่าเพราะดีใจหรือเจ็บปวด เขาร้องไห้ออกมาอย่างเต็มที่

เซินจื้อซือวางมือบนหลังของเขา ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ลูบหลัง เพียงแค่ตบเบาๆ สองสามที

ลินจวิ่นรู้สึกเหนื่อยมาก วันนี้เขาใช้พลังงานไปมาก ทั้ง...