Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 270

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ ก้นของเขาเริ่มชา เสินจื่อซือพูดเบาๆ ว่า "ลงไปได้แล้ว"

หลินจวิ่นรู้สึกโล่งอกที่จะได้ลงจากตัก แต่พอขยับตัว ความเจ็บปวดจากอาการชาก็ทะลักเข้ามาราวกับสายน้ำ เขากลัวว่าเสินจื่อซือจะรำคาญ จึงไม่กล้าบ่น เขาจับเก้าอี้เพื่อลุกขึ้นยืน

เสินจื่อซือใช้แขนรัดเอวของเขาและช่วยพาเขาลงมา แ...