Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 202

เสินจื่อชือขมวดคิ้วเล็กน้อย ได้แต่พูดว่า "งั้นนายนอนพักอีกหน่อย ฉันจะไปต้มโจ๊กให้ เที่ยงนายก็อุ่นกินนะ"

หลินจวิ้นนั่งอยู่ในออฟฟิศ รู้สึกมึนงง แต่ก็ยังต้องฝืนทำงาน

เขาดูงานสักพัก แล้วก็เอนหัวลงบนโต๊ะสักพัก รู้สึกว่าตอนปกติไม่รู้หรอกว่าการป่วยเป็นยังไง แต่พอป่วยจริงๆ ถึงรู้ว่าที่เขาว่าป่วยหนักเหมือน...