Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 187

ไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว เฉินจื่อฉือได้พาเขาออกมาจากสถานที่น่ากลัวนั้นแล้ว

หลินจวิ้นปล่อยมือแล้วกอดเข่าตัวเอง

เฉินจื่อฉือถอนหายใจด้วยความโล่งอก ลุกขึ้นแล้วกลับเข้าห้อง คราวนี้หลินจวิ้นเงียบกว่าเดิมมาก ตั้งแต่ต้นจนจบไม่ได้ส่งเสียงออกมาเลย

เวลาสิบเอ็ดนาฬิกายี่สิบนาที เฉินจื่อฉือกลับมาที่หน้ากรงแล้วเปิดผ้าท...