Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 152

ลินจวินก็ยังไม่เห็นสีหน้าเสน่หาของเสินจื้อซือ เขาส่งเสียง "อู้อู้" อย่างไม่พอใจสองครั้ง เสินจื้อซือคิดว่าเขากำลังงอน จึงดึงเขาขึ้นมา "ขึ้นมาสิ กลืนมันลงไป"

ลินจวินกลืนของเหลวลงไป จริงๆ แล้วรู้สึกไม่ค่อยสบายนัก แต่ในใจเขากลับรู้สึกดีใจมาก

เสินจื้อซือดึงเขาขึ้นมานั่งบนตัก ลินจวินนั่งพอดีบนส่วนบนของข...