Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 8

ฉันลากร่างกายครึ่งซีกที่ชาไปพุ่งเข้าไปหา แต่เขาเดินเร็วขึ้นเรื่อยๆ และหายไปในไม่ช้า

จ้องมองตำแหน่งที่หาวหาวหายไป ฉันยืนงงอยู่ที่เดิมเป็นเวลานาน น้ำตาไหลออกมาโดยไม่สามารถควบคุมได้

หลังจากผ่านไปประมาณชั่วโมงกว่า เมื่อเท้าไม่เจ็บมากแล้ว ฉันจึงเดินกะเผลกไปทั่วหมู่บ้านเพื่อตามหาคน

จนกระทั่งฟ้ามืด ฉันก...