Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 28

ด้านบนยังมีเด็กๆ อายุไม่มากนักเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ พวกเขาไถลลงมาจากสไลเดอร์ทีละคน

ฉันรับน้องเป่าอย่างระมัดระวัง แล้วมองตามเขาที่วิ่งกลับขึ้นไปอีกครั้ง

เมื่อเห็นเด็กๆ เล่นอย่างมีความสุข ฉันรู้สึกเศร้าใจขึ้นมาทันที นึกถึงเฮาเฮาอย่างไม่รู้ตัว

น้องเป่าเตรียมตัวเข้าเรียนตั้งแต่อายุยังน้อย ในขณะที่เฮา...