Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 169

เนื่องจากความตื่นเต้นมากเกินไป ฉันไม่กล้าหันหน้าไปมอง ได้แต่กำเชือกที่ลอยอยู่บนผิวน้ำทะเลแน่น

"อย่าเกร็งตัว ผ่อนคลายหน่อย"

เสียงของพี่จางที่กำลังสอนอย่างใจเย็นดังมาจากด้านหลัง แฝงด้วยความแหบพร่าเล็กน้อย ราวกับกำลังกลั้นบางอย่างอยู่

เขาจ้องมองเส้นสายแผ่นหลังอันงดงามของฉันอย่างไม่วางตา ตาของเขาแดง...