Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 158

"ไม่ต้องหรอก" หยางพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ "ให้ผมทำเองดีกว่า พี่เขยไปอยู่เป็นเพื่อนพี่สาวผมเถอะ ตอนนี้เธอเคลื่อนไหวลำบาก ต้องมีคนคอยดูแล"

เหตุผลของเขาฟังดูชอบธรรมดี พี่จางถึงกับพูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง พี่จางก็ได้สติ มองตรงเข้าไปในดวงตาของเขาและพูดอย่างหนักแน่นทีละคำว่า "อาหารมื้...