Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 122

นี่คือกางเกงที่ฉันซักให้เขาเมื่อคืน ถึงจะไม่ได้พูดอะไรออกมาตรงๆ แต่เขาน่าจะเข้าใจ

เป็นไปตามคาด พี่จางรับมันไปอย่างไม่มีพิรุธ พร้อมยิ้มน้อยๆ พูดว่า "ได้เลย"

"พอได้แล้ว พวกเธอสองคนอย่าเอาแต่กระซิบกระซาบกันอยู่ข้างหลังกับกางเกงตัวเดียว รีบกินข้าวกันเถอะ!"

พี่หลิงพูดขึ้นมาทันที ทำเอาพวกเราสองคนสะดุ้ง...