Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 117

เขาเดินมาหน้าพี่หลิง มองเธออย่างลึกซึ้งก่อนพูดเสียงเบาว่า "งั้นผมขอกลับก่อนนะ"

ฉันมองพี่จางเดินจากไป ความง่วงก็ถาโถมเข้ามาในใจ รีบวิ่งเข้าห้องน้ำล้างหน้าแปรงฟันเตรียมตัวเข้านอน

สิ่งที่ไม่มีใครรู้คือพี่หลิงตื่นมานานแล้ว เธอลืมตาเป็นรูเล็กๆ มุมปากอดไม่ได้ที่จะแย้มยิ้มขมขื่น

อาการติดยาของพี่จางยังไม...