Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 107

พี่หลิงดื่มไวน์แดงอึกหนึ่ง ใบหน้าของเธอเผยรอยยิ้มเล็กน้อยด้วยความเมา ฉันเองก็มีสีหน้าเมาๆ เช่นกัน

พี่จางหัวเราะเบาๆ อย่างจนปัญญา พูดว่า "พวกเธอสองคนนี่ดื่มได้เหมือนกันจริงๆ..."

ฉันกับพี่หลิงสบตากัน หัวเราะคิกคัก ราวกับติดเชื้อบรรยากาศอบอุ่นและสนุกสนานนี้ ทำให้รู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาก

หลังจากอิ่มหนำส...