ความหวังที่ว่างเปล่า

บทที่ 1

ฉันชื่อหลี่เสี่ยวฟาง เป็นแม่บ้าน

มาทำงานที่บ้านเจ้านายใหม่ได้ครึ่งเดือนแล้ว ในช่วงครึ่งเดือนนี้ คุณภาพการนอนของฉันแย่มาก

จากห้องของเจ้านาย มักจะมีเสียงแปลกๆ ดังออกมาในยามดึก

ฉันซึ่งแต่งงานแล้ว แน่นอนว่าย่อมรู้ว่านั่นหมายถึงอะไร ทุกครั้งที่เห็นเจ้านาย ฉันรู้สึกหน้าแดงและใจเต้น

สิ่งที่ทำให้ฉันสงสัยคือ เจ้านายเป็นแบบนี้ทุกคืน ราวกับมีพลังไม่สิ้นสุด

ภายหลังฉันถึงรู้ว่าเขาเป็นโรคที่เรียกว่า "โรคติด"

ฉันรับผิดชอบดูแลเด็กชายอายุห้าขวบที่บ้านเจ้านายใหม่ และทำงานบ้านเท่าที่พอจะทำได้

แต่ช่วงนี้ ฉันรู้สึกเหนื่อยใจกับการดูแลเด็กชายคนนี้จริงๆ

เขาเรียก "ป้า ป้า" ให้ฉันไปเล่นด้วย ฉันก็ตอบรับอย่างอ่อนแรง

เพราะฉันง่วงมาก ตั้งแต่มาที่นี่ฉันนอนไม่ค่อยหลับ

จากห้องของเจ้านาย ตอนกลางคืนตีหนึ่งตีสองยังมีเสียงแปลกๆ ดังออกมา

ฉันในฐานะผู้ใหญ่ย่อมเข้าใจว่านั่นหมายถึงอะไร

เรื่องนี้นอกจากทำให้ฉันหน้าแดงใจเต้น และคิดถึงช่วงวัยสาวของตัวเองแล้ว ก็ยังทำให้ฉันรู้สึกไม่มีแรงในตอนกลางวัน

เมื่อคืนยิ่งหนักไปกว่านั้น เพราะวันนี้เป็นวันเสาร์ เสียงนั้นดังเป็นระยะๆ จนถึงตีสี่ถึงหยุด

ภรรยาเจ้านายออกจากบ้านตอนบ่ายสองด้วยใบหน้าที่ดูอิดโรย ส่วนเจ้านายไม่รู้ทำไมกลับมีพลังเต็มเปี่ยม ตื่นแต่เช้าทุกวันมาดูทีวี

และผลที่ฉันต้องจ่ายก็คือตอนนี้ฉันง่วงจนแทบลืมตาไม่ขึ้น

และฉันสังเกตเห็นว่าสายตาของเจ้านายที่มองฉันนั้นมักจะแปลกๆ เหมือนกับมองเหยื่อ

เช่นตอนนี้เขานั่งดูทีวีอยู่บนโซฟา ฉันก็เห็นว่าสายตาของเขามักจะมองลงมาเรื่อยๆ

แต่เขาไม่เคยมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม และเงินเดือนที่นี่ก็สูงจริงๆ ฉันเลยยังอยู่ต่อ

"ป้า หนูฉี่"

ขณะที่ฉันกำลังจะหลับตาลงด้วยความง่วง พอได้ยินคำนี้ ฉันก็สะดุ้งตื่นทันที รีบพูดว่า "เสี่ยวเป้า รอแป๊บนะ ป้าพาไป"

ช่วงนี้กำลังฝึกให้เสี่ยวเป้ามีสติในการเข้าห้องน้ำเอง เลยไม่ได้ใส่ผ้าอ้อม

อย่างไรก็ตาม พอฉันอุ้มเขาขึ้นมา ฉันกลับรู้สึกถึงความอุ่นที่แผ่ซ่านมาจากตัวเขา

ใบหน้าของฉันปรากฏความอ่อนใจ ก้มลงมอง แน่นอนว่าเจ้าตัวเล็กคนนี้ฉี่รดกางเกงฉันและเสื้อครึ่งตัวจนเปียกชุ่ม ทำให้รู้สึกเหมือนเป็นแบบขัดมัน

เสี่ยวเป้าหัวเราะคิกคัก เหมือนเพิ่งทำอะไรสนุกๆ

เจ้านายที่อยู่ด้านหลังจู่ๆ ก็ขยับตัว เดินเข้ามาหาฉัน พูดด้วยลมหายใจร้อนๆ ว่า "ฉันจัดการเอง คุณไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ"

ฉันหน้าแดงเล็กน้อย อึดอัดใจที่พยายามหลบตำแหน่งที่เปียก แล้วรีบวิ่งออกไป

ในห้องน้ำ ฉันถึงพบว่าชุดชั้นในก็เปียกด้วย จึงต้องถอดออกทั้งหมด

พอเปลี่ยนเสร็จ ก็ได้ยินเสี่ยวเป้าอยู่ข้างนอก ตะโกนว่า "ป้า น้ำ"

กังวลว่าเขาจะโดนน้ำร้อนลวก ฉันจึงรีบเดินออกไป

ในตอนนั้น เจ้านายหนุ่มหล่อกำลังเดินผ่านห้องนั่งเล่นมาพอดี ยิ้มน้อยๆ พูดว่า "เปลี่ยนเสร็จแล้วเหรอ?"

"เปลี่ยนเสร็จแล้วค่ะ พี่จาง"

ฉันตอบพลางวิ่งไปหาเสี่ยวเป้า

ตอนนั้นเอง ฉันได้ยินเสียง "คลิก" จากห้องน้ำ สีหน้าเปลี่ยนไป หันกลับไปมองอย่างรวดเร็ว

แย่แล้ว!

เสื้อผ้าทั้งหมดที่ฉันเพิ่งถอดออกวางอยู่บนเครื่องซักผ้า ฉันไม่ได้เก็บให้เรียบร้อย!

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้สายเกินไปแล้ว เพราะเจ้านายอยู่ในห้องน้ำแล้ว และปิดประตูเรียบร้อย