Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 934

ตอนนั้นฉันมองพี่สะใภ้อีกครั้ง พบว่าเธอเองก็เริ่มดูอย่างจริงจังเช่นกัน

ผ่านไปไม่กี่นาที จางต้าหลงก็ส่งเสียงคำรามทุ้มต่ำออกมา แล้วก็ทิ้งตัวลงบนร่างของอู๋ลี่เจินนิ่งไม่ไหวติง

"จินสุ่ย เรากลับกันเถอะ เบาๆ นะ!" พี่สะใภ้จับมือฉันไว้

พวกเราค่อยๆ คลานออกมาจากไร่ข้าวโพดและขึ้นมาบนทางเดินเล็กๆ

"พี่สะใภ้ พ...