Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 297

ฟ้ามืดลงทีละน้อย หลิวเสวียตื่นขึ้นมา เธอลืมตาขึ้นเล็กน้อยและเห็นเงาร่างคนหนึ่งอยู่ตรงหน้า ดูคุ้นตามาก ร่างนั้นค่อยๆ ชัดเจนขึ้นในสายตาของเธอ

หลิวเสวียเอ่ยปากพูดเบาๆ ว่า "เล่าลู่ นั่นคุณหรือเปล่า"

เมื่อเล่าลู่ได้ยินหลิวเสวียเรียกชื่อของเขา หัวใจเขาก็เต้นแรงด้วยความตื่นเต้น คิดว่าหลิวเสวียฟื้นความทรง...