Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1130

เพื่อไม่ให้พ่อแม่ตื่น ฉันเดินย่องผ่านห้องโถงอย่างเบามือเบาเท้า แล้วค่อยๆ ผลักประตูห้องนอนเบาๆ

ประตูเปิดออก ฉันตกตะลึงกับภาพตรงหน้า

เหมยจื่อไม่ได้สวมเสื้อผ้า เธอนอนอยู่ที่นั่น มือข้างหนึ่งกำลังกดจุดสำคัญเหล่านั้น ตาปิด ใบหน้าดูเหมือนกำลังเพลิดเพลิน

ฉันผลักประตูเข้ามา แต่เธอกลับไม่รู้ตัวเลย!

แน่นอน โท...