Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 120

ใบเซ่าตงหลับตาลงและถอนหายใจเบาๆ ในขณะที่หลู่เหยี่ยนก้มหน้าลง จากนั้นเขาก็โน้มตัวลงและจูบเบาๆ ที่ขมับของชายคนนั้น เหมือนกับการถอนหายใจ "ไปเถอะ ให้เจิ้งเหวินและคนอื่นๆ ไปกับคุณหน่อย ช่วงนี้ข้างนอกไม่ค่อยสงบ ฉันไม่สบายใจถ้าคุณไปคนเดียว"

วันนั้น ใบเซ่าตงออกจากบ้านก่อนหลู่เหยี่ยน ก่อนออกไปเขาได้จัดเตรีย...