Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 100

เฉียวซือมองผ่านกระจกมองหลังไปที่เย่เส้าตงอย่างไม่แปลกใจ เย่เส้าตงเห็นวัตถุสีดำชิ้นเล็กนั้นแล้วก็อดไม่ได้ที่จะทำหน้าบึ้ง พอเขาทำหน้าบึ้งลงมา ความอัดอั้นที่เก็บกดมาตลอดงานเลี้ยงก็พรั่งพรูออกมาหมด "ฉันไม่ได้บอกนายหรือไงว่าไอ้นามสกุลหลินนั่นไม่ใช่คนดี ให้อยู่ห่างๆ มัน แต่นายทำเป็นไม่ได้ยิน?! ต้องรอให้มั...