Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 997

ไป่เจียหยวนพูดจบ หันหลังเดิน โซเซออกไปข้างนอก ถ้าไม่ได้เกาะกำแพงไว้ เธอคงล้มลงกับพื้นไปแล้ว

เฉิงเมิ่งเมิ่งยืนตะลึงอยู่ตรงนั้น พึมพำในปากว่า "อวยพรให้ฉันกับพี่หมิงหยางรักกันชั่วร้อยปี?"

ตอนนั้นเอง ผานเสวียที่อยู่ข้างๆ พูดแทรกขึ้นมาว่า "เมื่อกี้พี่หมิงหยางบอกว่าพวกคุณสองคนหมั้นกันแล้ว กำลังจะแต่งงาน...