Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 687

ลมพัดกรรโชกพัดผ่าน ใบไม้และเศษกระดาษข้างทางปลิวระเกะระกะ ราวกับหมายเรียกวิญญาณจากยมบาลที่ปลิวว่อนไปทั่วฟ้า

ไม่นานนัก เม็ดฝนขนาดเท่าเมล็ดถั่วก็ตกลงมาดังเปาะแปะ แถมยังมีลูกเห็บปะปนมาด้วย

ทันใดนั้น เม็ดฝนก็ตกหนักขึ้นอย่างรวดเร็ว กลายเป็นฝนห่าใหญ่ในพริบตา

ผู้คนบนท้องถนนหายไปอย่างรวดเร็ว เหลือเพียงชาย...