Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 459

พอคิดได้เช่นนั้น เขาก็บิดลูกบิดประตูแล้วผลักเข้าไปทันที

จากนั้นมองไปที่จางเฉิงเหลียงแล้วพูดอย่างสงบว่า "กล้วยไม้ไม่มีอะไรให้คุยโม้หรอก ที่บ้านเกิดผม ผมเอากล้วยไม้ไปเลี้ยงวัวเป็นประจำ"

สีหน้าของจางเฉิงเหลียงแดงก่ำทันที เขารีบลุกขึ้นยืนแล้วพูดพร้อมรอยยิ้มประจบว่า "คุณเผย คุณหลิว พวกคุณยุ่งอยู่ ผมขอตัว...