Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 347

หลังจากได้ฟังคำพูดของผังชุ่ยชุ่ย และเห็นท่าทางโกรธของเธอ ดวงตาของอู้เชียงก็เปล่งประกายขึ้นมาทันที

เขายื่นมือโอบหลังของผังชุ่ยชุ่ย รีบยิ้มปลอบใจ "ที่รัก ฉันจะคิดอย่างนั้นได้ยังไงกัน แค่เธอมอบความสุขให้ฉันมากมายขนาดนี้ ฉันก็แค่อยากแสดงน้ำใจเท่านั้นเอง จริงๆ แล้วฉันไม่ได้มีเจตนาอื่นเลยนะ"

"ฮึ่ม อยากแ...