Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 314

เนื่องจากอารมณ์ไม่ดี หลิวหมิงหยางจึงดื่มจนเมาหัวราน้ำ กลับบ้านอย่างไร หรือไปถึงที่ไหน เขาไม่รู้เลยสักอย่าง

พอเขารู้สึกตัว ความกระหายน้ำก็แทบทนไม่ไหว เขาส่งเสียงแหบแห้งร้องออกมา "น้ำ... น้ำ..."

มีใครบางคนยื่นแก้วน้ำมาที่ริมฝีปากของหลิวหมิงหยาง โดยที่เขายังไม่ทันลืมตา เขาอ้าปากดื่มน้ำรวดเดียวไปครึ่ง...