Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2441

กิมไห่โป๋ปล่อยเฉิงเมิ่งเมิ่ง หันมายืนตรงหน้าเธอ จ้องมองใบหน้างดงามของเฉิงเมิ่งเมิ่งอย่างหิวกระหาย แล้วยิ้มพูดว่า "เมิ่งเมิ่ง เธออย่าทำแบบนี้สิ หลายวันมานี้ฉันทุ่มเททั้งกายใจให้เธอ แม้แต่ก้อนหินฉันก็น่าจะทำให้มันละลายได้แล้วนะ!"

เฉิงเมิ่งเมิ่งจ้องกิมไห่โป๋ สายตาเย็นชา "คิดว่าตัวเองทำให้ฉันอบอุ่นได้ง...