Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2390

หลิวหมิงหยางนั่งอยู่ตรงนั้นราวกับไม่ได้ยินอะไรทั้งสิ้น ยังคงอุ้มเนี่ยนหยางน้อยไว้ในอ้อมแขน

"โธ่เอ๊ย เธอทำไมไม่พูดอะไรเลยล่ะ? ช่างเถอะ ฉันไปหยิบเองดีกว่า" เสียงของจางเฉียงเหวยดังขึ้นพร้อมกับที่ประตูห้องน้ำถูกผลักเปิดออกอย่างสิ้นเชิง ร่างหนึ่งเดินออกมาจากข้างใน

หลิวหมิงหยางหันไปมองแวบหนึ่ง แล้วก็ชะง...