Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2301

ดงเฉิงขบฟันแน่น แล้วพลันหัวเราะเย็นชา กล้องแบบนี้ระยะการส่งสัญญาณคงไม่ไกลนัก พวกนั้นต้องอยู่แถวนี้แน่

ดงเฉิงลุกจากเตียง เดินไปที่หน้าต่าง เปิดม่าน มองลงไปข้างล่าง

เห็นคนกลุ่มหนึ่งกำลังรุมล้อมดูโน้ตบุ๊กกันอย่างตั้งใจ

เขาได้ยินเสียงของจางเหวยเชียงแว่วๆ "ต้องบอกว่าผิวของเฮยหย่าถึงจะดำไปหน่อย แต่ดำแล...