Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2265

จ้าวย่าซือมองไป่เจียหยวนแล้วถอนหายใจเบาๆ แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา

หลิวหมิงหยางขับรถมุ่งหน้าไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

ทัศนวิสัยข้างหน้าเห็นได้เพียงแค่ห้าเมตร ไกลกว่านั้นคือม่านหิมะสีขาวโพลน

บนถนนแทบไม่มีรถวิ่งเลย หากมีก็คืบคลานช้าราวกับหอยทาก

แต่หลิวหมิงหยางร้อนใจยิ่งนัก ตั้งแต่เช้าวานจนถึงตอนนี้ เฉิงเมิ่...