Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2260

ตอนนั้น เสี่ยวเนี่ยนหยางที่อยู่ข้างๆ ก็เริ่มร้องไห้ขึ้นมา เฉิงเม่งเม่งรีบยื่นมือรับเสี่ยวเนี่ยนหยางมา แล้วชูขึ้นไปทางห้องไอซียู พลางร้องไห้พูดว่า "แม่ รีบตื่นขึ้นมาเถอะนะ แม่ยังไม่ได้เห็นหลานชายเลย ฉันยังรอให้แม่ได้มีความสุขกับการมีหลานวิ่งเล่นอยู่แถวๆ เข่าอยู่เลย แม่ แม่ต้องหายดีนะ ฮือๆ..."

โหลงเส...