Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2257

ลั่นซื่อเหวินนอนอยู่บนเตียง ดิ้นรนไม่หยุด สองมือเการ่างกายไม่หยุด ทิ้งรอยเลือดเป็นทางๆ

แต่ลั่นซื่อเวินกลับเหมือนไม่รู้สึกเจ็บ ยังคงเกาอย่างแรง คอแหบแห้งส่งเสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวด "คัน คันจะตายอยู่แล้ว ช่วยด้วย..."

ในขณะนั้น ชายคนหนึ่งสวมหน้ากากใหญ่เดินเข้ามาในห้องใต้ดิน เขามองสภาพอันน่าเวทนาของลั...