Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2127

พูดถึงตรงนี้ ดวงตาของเพ่ยเจียหยวนก็แดงขึ้นทันที

หลิวหมิงหยางยื่นมือโอบเพ่ยเจียหยวนเข้ามากอดไว้ในอ้อมอก เอ่ยด้วยเสียงแหบพร่า "พี่ ผมจำไว้แล้วครับ"

"อย่าลืมโทรหาพี่ทุกวันนะ"

"ครับ ผมจำได้แล้ว"

"อีกอย่าง ยาที่พี่ให้ไป นายต้องกินทุกวันนะ หลังภัยพิบัติใหญ่มักจะเกิดโรคระบาด นายต้องป้องกันการติดเชื้อด้...