Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1962

เฉิงเมิ่งเมิ่งนั่งยองๆ ลงกับพื้น ร้องไห้หนักกว่าเดิม

เมื่อเห็นสภาพอันเจ็บปวดของเฉิงเมิ่งเมิ่ง ความโกรธทั้งหมดที่หลิวหมิงหยางมีต่อเธอก็มลายหายไปในพริบตา

เขาเองนี่แหละที่ทำร้ายเธอ จนทำให้เธอต้องตกอยู่ในสภาพเช่นนี้!

คิดได้ดังนั้น หลิวหมิงหยางจึงนั่งยองๆ ลงตรงหน้าเฉิงเมิ่งเมิ่ง เขายื่นมือทั้งสองออกไปโดย...