Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1930

ดงเฉิงพยักหน้า แล้ววางสายทันที

หลิวหมิงหยางนอนคิดอยู่บนเตียงคนไข้ แล้วหันไปมองจางเหว่ยเชียงที่ยืนอยู่ข้างๆ พูดว่า "เหว่ยเชียง พวกเราไปกันเถอะ มีตาเพิ่มอีกคู่อาจจะพบเบาะแสมากขึ้น"

"ไม่ได้ นอนอยู่เฉยๆ นี่แหละ นายจะไม่รักชีวิตแล้วหรือไง" เพยเจียหยวนที่อยู่ข้างๆ ปฏิเสธทันทีก่อนที่จางเหว่ยเชียงจะทันได้...