Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1923

เพยเจียหยวนโอบอุ้มหลิวหมิงหยางไว้ พลางโยกตัวไปมาไม่หยุด ปากก็ร้องเรียกอย่างร้อนรน "หมิงหยาง ตื่นสิ ฉันเจียหยวนของเธอนะ ลืมตาขึ้นมามองฉันหน่อย มองฉันสิ..."

แต่หลิวหมิงหยางยังคงหลับตาอยู่ ไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย

"หมิงหยาง เธอต้องไม่เป็นอะไรนะ ไม่งั้น ฉันก็อยู่ไม่ได้แล้ว..." เมื่อเห็นสภาพหลิวหมิงหยา...