Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1875

เมื่อนึกถึงว่าตัวเองกำลังทุกข์ทรมานแทบขาดใจอยู่ที่นี่ แต่หลิวหมิงหยางกลับไปสนุกสนานกับไป่เจียหยวนอยู่ที่โน่น เฉิงเม่งเม่งก็รู้สึกโกรธจนควบคุมไม่อยู่

หลิวหมิงหยาง ฉันจะทำให้นายรู้สึกผิด ฉันจะทำให้นายมีความสุขไม่ได้ ฉันจะทำให้นายแบกรับหนี้ทางใจ

คิดมาถึงตรงนี้ เฉิงเม่งเม่งเงยหน้ามองจินไห่ปอ สายตาเย็น...