Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1809

อีกห้านาทีผ่านไป หลิวหมิงหยางตะโกนอย่างหงุดหงิด "อลิซ ถ้าเธอยังมัวชักช้าอยู่อีก ฉันจะไปจริงๆ แล้วนะ ปล่อยให้เธออยู่ที่นี่คนเดียวกับหมาป่าพวกนั้นเลย"

แต่ข้างหลังยังคงเงียบสนิท ไม่มีเสียงตอบกลับมาแม้แต่น้อย

หลิวหมิงหยางรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ชอบมาพากล อลิซเป็นคนช่างพูดช่างเจรจา แล้วทำไมตอนนี้ถึงเงียบ...