Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1797

ช่างน่าซึ้งใจเหลือเกิน!

เฉิงเมิ่งเมิ่งลุกขึ้นยืน เดินมาหยุดตรงหน้าเพ่ยเจียหยวน ยิ้มอย่างจริงใจพลางกล่าวว่า "พี่สะใภ้ ชาตินี้ได้รู้จักพี่นับว่าดีจริงๆ พี่จะเป็นพี่สาวที่ดีของหนูเสมอ"

"เมิ่งเมิ่ง" เพ่ยเจียหยวนโอบกอดเฉิงเมิ่งเมิ่งไว้แล้วร้องไห้ออกมา "เมิ่งเมิ่ง เธออย่าไปเลยนะ ต่อไปฉันกับหมิงหยางจะปฏิ...