Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1698

หลิวหมิงหยางถึงได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เขาเดินมาที่ข้างเตียงของเฉิงเมิ่งเมิ่ง บอกเธอถึงสิ่งที่หมอพูด เฉิงเมิ่งเมิ่งน้ำตาไหลด้วยความตื้นตัน

"เอาล่ะ เมิ่งเมิ่ง ถึงเวลากินอะไรแล้ว เธออยากกินอะไร เดี๋ยวพี่ไปซื้อให้เลย" หลิวหมิงหยางถามเฉิงเมิ่งเมิ่ง

เฉิงเมิ่งเมิ่งขมวดคิ้ว "พี่หมิงหยาง หนูไม่มีความอยากอ...