Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1678

เขาพึมพำว่า "พี่ครับ ลูกไม่เป็นไรแล้ว ลูกไม่เป็นไรแล้ว ผมตกใจแทบตาย ตกใจแทบตายเลย..."

หมอปรับยาให้เสี่ยวเจียหมิง ไข้ของเด็กน้อยจึงค่อยๆ ลดลง เขาหยุดร้องไห้และค่อยๆ หลับไป

เฉิงเมิ่งเมิ่งกอดเสี่ยวเจียหมิงแน่น กอดแน่นมาก ราวกับว่าถ้าเธอคลายอ้อมแขนออกแม้เพียงนิดเดียว เด็กน้อยจะหายไปเสียอย่างนั้น

เมื่...