Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1488

หลิวหมิงหยางยื่นมือไปจับมือของเฉิงเมิ่งเมิ่ง พลางปลอบเบาๆ "เมิ่งเมิ่ง ไม่เป็นไร มีฉันอยู่นี่ไง!"

แค่ประโยคเดียวนี้ จิตใจของเฉิงเมิ่งเมิ่งก็สงบลงทันที

เธอมองหลิวหมิงหยางแวบหนึ่ง พยักหน้าเบาๆ แล้วซบศีรษะลงบนไหล่ของเขา ค่อยๆ หลับตาลงอย่างเงียบๆ

เมื่อเห็นสีหน้าอ่อนล้าของเฉิงเมิ่งเมิ่ง หลิวหมิงหยางรู้...