Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1482

มองดูเด็กน้อยเจียหมิงที่ร้องไห้ไม่หยุด เฉิงเมิ่งเมิ่งพูดด้วยความรู้สึกผิด "โธ่เอ๊ย เป็นความผิดฉันเองที่ดูแลเด็กไม่ดีพอ"

หลิวหมิงหยางรีบปลอบ "เมิ่งเมิ่ง อย่าพูดแบบนั้นสิ เธอดูแลดีมากแล้ว แต่เด็กๆ มีอาการปวดหัวตัวร้อนบ้างก็เป็นเรื่องปกติ"

สีหน้าของเฉิงเมิ่งเมิ่งค่อยผ่อนคลายลง

รถมาถึงโรงพยาบาลอย่างร...